"หลวงพ่อธัมมชโย ให้อะไรแก่ฉัน"

ในวันนี้ผมขอมาเพิ่มเติมและขยายความ ประโยชน์ที่ได้จากการฝึกตัวหรือพัฒนาตัว โดยได้รับการถ่ายทอดจากครูหรือสิ่งแวดล้อม การที่เราจะพัฒนาตัวเองไปข้างหน้านั้น เชื่อว่าทุกคนต้องมีเป้าหมายว่าอยากพัฒนาตัวเองเช่นไร จากนั้นเราก็จะเริ่มมองหาต้นแบบ เพื่อเป็นจุดหมาย หรือ model แห่งความสำเร็จ ที่สำคัญคือ เพื่อสร้างแรงบันดาลใจให้มีแรงขับเคลื่อน ที่จะพัฒนาตัวเองอย่างก้าวหน้า
ตัวผมก็เช่นเดียวกัน ที่มองหาครูผู้เป็นต้นแบบให้ผมได้ แล้วผมก็มาพบผู้ที่เป็นมากกว่าครูที่สอนศิลปะความรู้ทั่วไป ครูที่เป็นมากกว่าต้นแบบ คือเป็นต้นบุญด้วย ครูบาอาจารย์ของผมคนนี้ท่านมีมโนปณิธานอันยิ่งใหญ่ คือ มุ่งสร้างบารมีให้แก่รอบ เพื่อขนรื้อสัตว์ขนสัตว์ทั้ง สังสารวัฏ ก้าวพ้นกองทุกข์ แน่นอนว่าดูเป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่แต่ท่านก็พิสูจน์ให้เห็นโดยการกระทำ ทำเรื่องที่คนอื่นทำได้ยากและทำสม่ำเสมอมา ตลอด 72 ปี  ท่านก็ยังไม่เคยหยุด ทั่วทั้งโลกแห่งนี้ จะมีบุคคล อัศจรรย์เช่นท่านสักกี่คนที่มีหัวใจคับฟ้า  อยากให้คนทั้งโลกเกิด สันติสุขภายใน ท่านได้พิสูจน์ให้เห็นผ่านคุณธรรมอันมากมายที่ท่นได้แสดงออกมา ทั้งความเคารพนอบน้อม  มีจริยาวัตร ที่งดงาม สมถะ ที่สำคัญที่ผมเห็นจากตัวท่านคือความอดทนเด็ดเดี่ยวไม่เคยย่อท้อต่ออุปสรรคใดๆ ใจท่านมีแต่ความสำเร็จเสมอ ไม่ไหวหวั่นแม้จะถูกแรงกดดัน ที่บีบมาจากทั่วทุกสารทิศ โดยยึดปณิธานของหลวงปู่วัดปากน้ำภาษีเจริญ คือไม่สู้ไม่หนีทำดีเรื่อยไป ขอให้เป็นงานพระศาสนาต้องสำเร็จลูกเดียว  เป็นคนจริง ตัวท่านเป็นผู้รักการปฏิบัติธรรมเป็นชีวิตจิตใจ นอกจากนั้นความเคารพของท่านผมไม่สามารถหาคำมาเปรียบได้เปรียบได้เลย ท่านเคารพมหาปูชนียาจารย์ กล่าวคือผู้เป็นอาจารย์ของท่าน การวางตัวอย่างไม่มีที่ติของท่าน ทำให้เป็นที่เคารพรักของศิษยานุศิษย์ และสาธุชนที่มาเห็น สิ่งเหล่านี้ไม่น่าเชื่อว่าจะรวมอยู่ในบุคคลคนเดียว ที่มอบความดี ความรักให้แก่คนทั้งโลก บุคคลท่านนี้คือ พระเทพญาณมหามุนีหลวงพ่อธัมมชโย ท่านเป็นต้นบุญต้นแบบให้แก่คนหลายคนรวมทั้งผมด้วย  ในวันนี้ผมรู้สึกโชคดีที่มาเจอบุคคลอัศจรรย์อย่างเช่นพระเดชพระคุณหลวงพ่อ  สิ่งที่ผมได้พิมพ์มาทั้งหมดนี้หาใช้เป็นเรื่องเกินเลยไม่ แต่คือเศษเสี่ยวคุณความดีที่มีอยู่อย่างมากมาย ถ้ามีโอกาสลองมาดูนะครับ ที่นี้ ...วัดพระธรรมกาย