"ชีวิตดีขึ้น เมื่อบุญมาถึง"

สวัสดีครับ ท่านผู้มีบุญทุกท่าน วันนี้ผมขอแชร์เรื่องบุญ ที่ผมมีโอกาสไปเห็นและมีโอกาสพบเจอด้วยตัวเอง ก่อนอื่นนั้นเราต้องจำกัดความคำว่าบุญก่อน ว่าคืออะไร เป็นยังไง เพราะเป็นนามธรรมมาก แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะสังเกตุไม่ได้ซะทีเดียว ผมขอออกตัวก่อนว่า ผมไม่ได้เชี่ยวชาญ ในด้านพระพุทธศาสนาลึกซึ้งเท่าใดนัก แค่เป็นผู้ที่อยากทำกายวาจาใจ ให้บริสุทธิ์ โดยเอาตัวเองเป็นตัวสังเกตุว่า ที่ทำแล้วตัวเองได้ประโยชน์หรือไม่ และสังคมรอบข้างได้ประโยชน์หรือไม่ อย่างไรก็ตามบุญในความคิดของผมนั้นเป็นพลังงานบริสุทธิ์อย่างนึงที่เป็น อจินไตย  ส่งผลได้ต่างนานา ไม่สามารถกำหนดขอบเขตที่แน่นอนได้ พิมพ์อย่างนี้ อาจจะอ่านเข้าใจยาก แต่ผมมีข้อสังเกตุง่ายๆ ว่าช่วงไหนบุญกำลังส่งผล โดยสังเกตุจากใจเราจากตัวเรานี้แหละ บุญแปลว่าเครื่องชำระจิตใจให้บริสุทธิ์ ในขนาดที่บุญส่งผลใจเราจะรู้สึกอิ่มเอม มีความสุข ไม่อยากเบียดเบียนใคร รู้สึกพอใจในสิ่งที่มี อยากที่จะเป็นผู้ให้ และอยากให้ผู้อื่นมีควาสุขเหมือนกับเรา สภาวะอย่างนี้จะเป็นช่วงที่มีพลัง ถึงแม้จะพบปัญหาอะไรเข้ามาก็ไม่สามารถกระทบจิตใจเราได้ แม้มีคนมาด่าก็รู้สึกเฉยๆ อีกประการที่เป็นข้อสังเกตุได้ ก็คือ ช่วงไหนที่เราใจสบายๆทำอะไรก็สมหวัง รู้สึกว่าง่ายไปหมด ช่วงแบบนี้แหละเป็นช่วงที่บุญส่งผล ตรงกันข้ามหากช่วงไหนรู้สึก fail ทำอะไรไม่เป็นไปตามคาดสักอย่าง นั้นเป็นช่วงที่บาปส่งผล ถึงแม้บางครั้งเรายังไม่ได้ทำอะไรเลย สุขภาพร่างกายแข็งแรงดีไม่เจ็บไม่ป่วยไม่ไข้ แต่กลับรู้สึกแย่กับตัวเองช่วงแบบนี้ก็เช่นกัน ทั้งหมดนี้เป็นวิธีสังเกตุดูง่ายๆที่ผมลองใช้กับตัวเองและรู้สึกว่า เออ มันเป็นอย่างนี้จริงๆ สำหรับกรณีที่พบประสบกับตัวเองมีหลายครั้งที่ไม่สามารถอธิบายด้วยเหตุผลได้ อย่างเช่น เมื่อก่อนนี้ที่บ้านของผมจะมีการส่งเสริมการทำปาณาติบาต หรือส่งเสริมให้มีการฆ่าเป็นประจำ คือมีอาชีพเลี้ยงหมูเพื่อส่งเขียงขาย ซึ่งทั้งหมูขุนก็ส่งไปขายเป็นเนื้อตามตลาด หมูแม่พันธุ์ ก็ส่งเค้าทำลูกชิ้น ส่วนลูกหมูก็ส่งทำหมูย่างบ้าง ขายให้เขาไปเลี้ยงต่อบ้าง รายได้ต่อเดือนเกือบๆแสน บางเดือนก็แสนกว่า โดยบางเดือนมีโอกาสส่งหมูไปฆ่าถึง ร้อยตัวเลยทีเดียว ยอมรับว่ารายได้ดีมาก แต่น่าแปลกที่ไม่สามารถเก็บเงินได้เลย เพราะเป็นเงินร้อน คือได้มาโดยการค้าขายอยู่บนชิวิตของผู้อื่นประกอบกับมีปัญหาต่างๆเข้ามามากมายทำสิ่งใดก็ประสบพบแต่อุปสรรค ทั้งปัญหาเรื่องคน ปัญหาเรื่องเงิน ปัญหาเรื่องครอบครัว สารพัดสารเพ หลังจากที่พบได้มีโอกาสศึกษาเรื่ององค์ประกอบของศีล ผมก็เริ่มอธิษฐานจิต ให้ที่บ้านเลิกอาชีพนี้ ขณะเดียวกันก็ขอร้องให้คุณพ่อเลิกอาชีพนี้ควบคู่กันไปด้วย ทำอยู่ตั้งหลายปี ก็ไม่มีทีท่าว่าจะเลิกซ้ำร้ายยังประกอบกิจการหนักขึ้นไปอีก เพราะรายได้ดีอย่างที่บอกไปแล้ว จุดเปลี่ยนอยู่ที่เมื่อผมได้เข้ามหาลัย มีรุ่นพี่ได้มาชวนบวชโครงการอบรมธรรมทายาท ซึ่งเป็นโครงการอุปสมบทภาคฤดูร้อน ผมสนใจโครงการนี้ รุ่นพี่เลยแนะนำว่าให้หมั่นเติมบุญเรื่อยๆ เพราะเมื่อเราอยากทำความดีมักจะมีอุปสรรคมาขัดขวาง การบวชนี้เป็นบุญกุศลที่ยิ่งใหญ่อุปสรรคก็จะใหญ่ตามไปด้วย ให้หมั่นเติมน้ำมันให้กับชิวิต แล้วรถคันนี้นี้จะสามารถแล่นผ่านอุปสรรคไปได้อย่างง่ายดาย ผมฟังครั้งแรกก็ไม่เข้าใจ แต่ก็ปฏิบัติตามเพราะกิจกรรมที่พี่เค้าชวนก็เป็นพวกสวดมนต์นั่งสมาธิ จัดงานตักบาตรปล่อยปลา เป็นต้น ซึ่งมีแต่กิจกรรมดีๆ และพี่เค้ายังสอนให้อธิษฐานจิตในเรื่องที่เราปรารถนาหรือที่เจออุปสรรคอีกด้วย เรื่องนึงที่ยังติดอยู่ในใจผมอยู่ก็คือเรื่องการประกอบอาชีพของที่บ้านนี้แหละ ผมเลยอธิษฐานจิตในเรื่องนี้ทุกๆวันปรากฏว่าในช่วงก่อนขึ้นปีใหม่ ผมก็ไปรบเร้าให้เลิกทำอาชีพนี้แล้วอธิบายเหมือนที่ทำประจำๆแต่ผลปรากฏว่าคราวนี้คุณพ่อเริ่มเห็นด้วยพร้อมพยักหน้าและครุ่นคิดตาม ซึ่งนั่นถือเป็นสัญญาณที่ดี ผมก็หมั่นสร้างกุศลกรรมอย่างสม่ำเสมอจนในที่สุดที่บ้านก็เลิกอาชีพนี้อย่างเด็ดขาด ถึงแม้ว่ารายได้จะลดลง แต่คุณภาพชีวิตกลับเพิ่มขึ้น ความสุขและความสบายใจก็ค่อยๆเพิ่มพูน ที่ผมเล่ามานี้เป็นเพียงเศษเสี้ยว ของเหตุการณ์อีกหลายเหตุการณ์ที่สำเร็จเป็นอัศจรรย์อย่างง่ายดาย อย่างมีอีกหลายเคสครับ ที่เกิดเหตุอัศจรรย์ มีทั้งรายได้เพิ่มขึ้น ผ่านพ้นอุปสรรคแบบง่ายอย่างไม่น่าเชื่อ จนถึงขั้นที่บางเคสหายจากโรคภัยไข้เจ็บอย่างโรคมะเร็งเลยทีเดียว กรณีทั้งหลายเหล่านี้ชี้ให้เห็นแล้วว่า ไม่ใช่เพียงแค่หนึ่งสมองสองมือเท่านั้นที่เป็นปัยจัยของความสำเร็จแต่ยังมีบุญคอยเกื้อหนุนเป็นปัจจัยของความสุขและความสำเร็จอีกหนึ่งอย่างด้วย เมื่อไหร่ที่บุญมากอุปสรรคก็จะน้อย เมื่อไหร่ที่บุญน้อยอุปสรรคก็จะมาก เมื่อไหร่หมดบุญชีวิตก็หมดสิ้น อย่าลืมนะครับใจเราเป็นธาตุสำเร็จ ใจเข็มแข็งจะสามารถสร้างสิ่งที่อัศจรรย์ให้เกิดขึ้นมาได้ ฝากเอาไว้นะครับ ขอให้คิดดี ทำดีพูดดี แล้วชีวิตจะดีขึ้นแน่นอน กราบอนุโมทนา กับผู้มีบุญที่ได้อ่าน กระทู้นี้ทุกท่านเลยนะครับ สาธุ

"เล่าบุญตั้งแต่เช้าของวันนี้ วันอาทิตย์ต้นเดือนที่ 6 มีนาคม ให้ปลื้มใจ"

วันนี้ผมขอยกสุภาษิตบทหนึ่ง ที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ว่า “ประโยชน์ได้ล่วงเลยคนโง่เขลา ผู้มัวคอยฤกษ์อยู่ ประโยชน์เป็นฤกษ์ของประโยชน์เอง ดาวดวงจักทำอะไรได้”  ผมได้ข้อคิดว่า เราควรทำทุกวันให้ดีที่สุด คุ้มที่สุด อย่ามัวรอฤกษ์งามยามดี วันนี้ถือเป็นวันดีอีกวันหนึ่งของผม วันนี้ที่วัดพระธรรมกายมีงานจัดงานบุญต้นเดือน ชื่อว่าพิธีบูชาข้าวพระ ผมได้มีโอกาสมาร่วมกิจกรรมในวันนี้ด้วย โดยในช่วงเช้ามีการจัดกิจกรรมตักบาตร ณ บ้านแก้วเรือนทองของคุณยาย ได้ตักบาตรเป็นสังฆทาน เมื่อเราพอมีความรู้เกี่ยวกับหลักศาสนาบ้างเราจะรู้ถึง อานิสงส์ของบุญ ที่อยู่เบื่องหลังความสุขและความสำเร็จ  การได้เป็นผู้ให้ตั้งแต่เช้า ของหัววันเป็นความรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก (ภาษาวัยรุ่น คือ ฟิน ) อานิสงส์ของการทำทาน จะทำให้เกิดมา มีทรัพย์สินไว้ประคองชีวิต จะได้ไม่จำเป็นต้องไปประกอบ มิจฉาอาชีพ หากคนทุกคนเกิดมารวยคงไม่จำเป็นจะต้องไปผิดศีล เพราะถูกคนโดยพื้นฐานจิตใจแล้วก็อยากเป็นคนดีด้วยกันทั้งนั้น จึงเป็นธรรมดาที่คนเราจึงอยากรวย และถือเป็นเรื่องปกติ การทำสังฆทานโดยไม่เจาะจงพระสงฆ์รูปใดรูปหนึ่งนั้น พระพุทธองค์ตรัสว่ามีอานิสงส์มากกว่าถวายกับพระองค์เองเสียอีก ประกอบกับที่หลวงปู่สดวัดปากน้ำ ท่านได้บอกไว้ว่า "หวงคือไล่ ให้คือเรียก" อยากไรก็ตามในวันนี้หลังจากที่ผมได้ตักบาตรตอนเช้าแล้ว ผมมีโอกาสได้เป็นผู้อำนวยความสะดวก โดยเป็นผู้ไปขนอาหารเช้า-เพลให้แก่ผู้มาร่วมงาน กว่า 400 ชุด ผู้ให้อาหาร ได้ชื่อว่าให้ อายุ วรรณะ สุขขะ พละ ผมคิดได้ดังนี้ผมจึงรู้สึกปลื้มมากเลยครับ  หลังจากรับประทานข้าวเช้าเสร็จ ก็ได้สวดมนต์ทำวัตรเช้า ได้สรรเสริญคุณของพระรัตนไตร ซึ่งมีอานิสงส์อันมิอาจจะนับจะประมาณได้ ต่อจากนั้นก็เริ่มเข้าสู่พิธีกรรมบูชาข้าวพระ ซึ่งต้องนั่งสมาธิตั้งแต่ 9.30-11.30 น. อยากจะบอกว่าเป็นช่วงที่รู้สึกดีมากๆ เพราะสดชื้น เต็มอิ่มและได้บุญด้วย ผมมีโอกาสได้นั่งถึงแค่ ช่วง 10.30 น. เพราะต้องไปขนข้าวก่อน ขณะนั้นยิ่งรู้สึกดีในความที่ตัวเราเองได้เสียสละ ซึ่งเป็นความรู้สึกที่ดีอีกความรู้สึกนึงครับ หลังจากนั้นผมได้สอนน้องๆในการแยกขยะ ในเรื่องความดีสากล ช่วงบ่ายได้พาน้องมาสัมภาษณ์ โครงการธรรมทายาทหญิง ซึ่งเป็นโครงการที่ได้ปลูกสัมมาทิฏฐิให้แก่น้อง หลังจากนั้นก็มีโอกาสได้ประชุมงานพระศาสนา จากที่ผมเล่ามาทั้งหมดนั้น ถือเป็นวันที่ทรงคุณค่าอีกวันหนึ่งเพราะตลอดวันเราไม่ได้ประมาทเลย หมั่นสั่งสมบุญกุศลให้ติดตัวเพราะเราไม่รู้ว่า พรุ่งนี้กับชาติหน้าสิ่งใดจะมาถึงก่อนกัน บรรยากกาศที่หยิบยกมาในวันนี้เป็นเพียงส่วนหนึ่งของกิจกรรมในวัดใหญ่แห่งนี้ ขนาดแค่มาร่วมกิจกรรมแค่เพียงวันเดียวยังขนาดนี้แล้วคนที่เขาอยู่ใช้ชีวิตอยู่ที่นี้จะขนาดไหน ฝากเอาไว้นะครับ ผู้ใดที่มีโอกาสโอกาส อ่านบทความนี้แล้ว อยากเรียนเชิญนะครับ ครั้งนึงอยากให้ลองมาสัมผัสบรรยากาศของวัด ที่ถูกเขาว่ามาอย่างหนาหู ว่าเป็นอย่างไรกันแน่ เพราะสิบปากว่าไม่เท่าตาเห็นจริงไหมครับ

"หลวงพ่อธัมมชโย ให้อะไรแก่ฉัน"

ในวันนี้ผมขอมาเพิ่มเติมและขยายความ ประโยชน์ที่ได้จากการฝึกตัวหรือพัฒนาตัว โดยได้รับการถ่ายทอดจากครูหรือสิ่งแวดล้อม การที่เราจะพัฒนาตัวเองไปข้างหน้านั้น เชื่อว่าทุกคนต้องมีเป้าหมายว่าอยากพัฒนาตัวเองเช่นไร จากนั้นเราก็จะเริ่มมองหาต้นแบบ เพื่อเป็นจุดหมาย หรือ model แห่งความสำเร็จ ที่สำคัญคือ เพื่อสร้างแรงบันดาลใจให้มีแรงขับเคลื่อน ที่จะพัฒนาตัวเองอย่างก้าวหน้า
ตัวผมก็เช่นเดียวกัน ที่มองหาครูผู้เป็นต้นแบบให้ผมได้ แล้วผมก็มาพบผู้ที่เป็นมากกว่าครูที่สอนศิลปะความรู้ทั่วไป ครูที่เป็นมากกว่าต้นแบบ คือเป็นต้นบุญด้วย ครูบาอาจารย์ของผมคนนี้ท่านมีมโนปณิธานอันยิ่งใหญ่ คือ มุ่งสร้างบารมีให้แก่รอบ เพื่อขนรื้อสัตว์ขนสัตว์ทั้ง สังสารวัฏ ก้าวพ้นกองทุกข์ แน่นอนว่าดูเป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่แต่ท่านก็พิสูจน์ให้เห็นโดยการกระทำ ทำเรื่องที่คนอื่นทำได้ยากและทำสม่ำเสมอมา ตลอด 72 ปี  ท่านก็ยังไม่เคยหยุด ทั่วทั้งโลกแห่งนี้ จะมีบุคคล อัศจรรย์เช่นท่านสักกี่คนที่มีหัวใจคับฟ้า  อยากให้คนทั้งโลกเกิด สันติสุขภายใน ท่านได้พิสูจน์ให้เห็นผ่านคุณธรรมอันมากมายที่ท่นได้แสดงออกมา ทั้งความเคารพนอบน้อม  มีจริยาวัตร ที่งดงาม สมถะ ที่สำคัญที่ผมเห็นจากตัวท่านคือความอดทนเด็ดเดี่ยวไม่เคยย่อท้อต่ออุปสรรคใดๆ ใจท่านมีแต่ความสำเร็จเสมอ ไม่ไหวหวั่นแม้จะถูกแรงกดดัน ที่บีบมาจากทั่วทุกสารทิศ โดยยึดปณิธานของหลวงปู่วัดปากน้ำภาษีเจริญ คือไม่สู้ไม่หนีทำดีเรื่อยไป ขอให้เป็นงานพระศาสนาต้องสำเร็จลูกเดียว  เป็นคนจริง ตัวท่านเป็นผู้รักการปฏิบัติธรรมเป็นชีวิตจิตใจ นอกจากนั้นความเคารพของท่านผมไม่สามารถหาคำมาเปรียบได้เปรียบได้เลย ท่านเคารพมหาปูชนียาจารย์ กล่าวคือผู้เป็นอาจารย์ของท่าน การวางตัวอย่างไม่มีที่ติของท่าน ทำให้เป็นที่เคารพรักของศิษยานุศิษย์ และสาธุชนที่มาเห็น สิ่งเหล่านี้ไม่น่าเชื่อว่าจะรวมอยู่ในบุคคลคนเดียว ที่มอบความดี ความรักให้แก่คนทั้งโลก บุคคลท่านนี้คือ พระเทพญาณมหามุนีหลวงพ่อธัมมชโย ท่านเป็นต้นบุญต้นแบบให้แก่คนหลายคนรวมทั้งผมด้วย  ในวันนี้ผมรู้สึกโชคดีที่มาเจอบุคคลอัศจรรย์อย่างเช่นพระเดชพระคุณหลวงพ่อ  สิ่งที่ผมได้พิมพ์มาทั้งหมดนี้หาใช้เป็นเรื่องเกินเลยไม่ แต่คือเศษเสี่ยวคุณความดีที่มีอยู่อย่างมากมาย ถ้ามีโอกาสลองมาดูนะครับ ที่นี้ ...วัดพระธรรมกาย

"สิ่งดีๆที่วัดพระธรรมกายให้ฉัน"

สำหรับวันนี้ผมก็มีเรื่องราวดีๆของวัดพระธรรมกาย มาแชร์ให้ ทุกท่านได้รู้เพิ่มเติม วัดพระธรรมกายแห่งนี้ มีพระเดชพระคุณพระเทพญาณมหามุณีหลวงพ่อธัมมชโย เป็นเจ้าอาวาส และถือเป็นครูบาอาจารย์อีกคนหนึ่งของผม คุณธรรมของท่านได้สร้างประโยชน์ในแง่ของตัวผมเอง หรือเรียกว่าประโยชน์ตน ได้แก่   หลวงพ่อธัมมชโย ท่านมีเสขิยวัตรที่งดงาม สำรวมทุกอริยบท ซึ่งสร้างแรงบันดาลใจให้ผมฝึกตัว จนคนรอบข้างทักว่าใจเย็นลงและมีสติมากขึ้น,  หลวงพ่อธัมมชโยท่านเป็นผู้ที่มีความเคารพสูงยิ่งซึ่งสอดคล้องกับกิจกรรมของวัดพระธรรมกาย ที่ส่งเสริมให้ผู้คนนิยมจับดี(ตรงกันข้ามกับจับผิด)กัน ซึ่งผมก็นำไปปฏิบัติ จนรู้สึกให้อภัยคนอื่นได้ง่าย ไม่คิดจับผิดเหมือนเมื่อก่อน , หลวงพ่อธัมมชโยท่านเป็นต้นแบบในเรื่องความมีศิลปะ การแสดงออกทุกอริยบททั้งสง่างามและสร้างแรงบันดาลใจดีๆให้แก่ผู้พบเห็น สิ่งนี้ผมได้นำมาปฏิบัติ และจะพัฒนาให้ดียิ่งขึ้นต่อไป , หลวงพ่อธัมมชโยเป็นผู้รักการปฏิบัติธรรมเป็นชีวิตจิตใจ สังเกตุได้จากกิจกรรมของวัดพระธรรมกายทุกครั้งจะมีการนั่งสมาธิ ซึ่งถือว่าเป็นแก่นสำคัญของวัดนี้เลยก็ว่าได้ นี่คืออีกสิ่งที่ผมประทับใจวัดพระธรรมกายแห่งนี้ เพราะสมาธิตอบโจทย์ผมทั้งในด้านการเรียน คือเรียนได้ประสิทธิภาพสูงขึ้น ด้านสังคม คือ เข้าสังคมได้ดี เพราะอารมณ์ไม่แปรปวน และมองเห็นข้อดีของคนอื่นเนื่องจากใจไม่ฟุ้งซ่าน ด้านสุขภาพ พบว่าการนั่งสมาธิอย่างสม่ำเสมอทำให้สมองปรอดโปร่งจัดการกับความเครียดได้ดีขึ้นทำให้สุขภาพแข็งแรงตามมา สิ่งเหล่านี้เป็นเพียงส่วนหนึ่งที่ผมได้รับมาจาก พระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย จากวัดพระธรรมกายแห่งนี้ แล้วคุณๆ จะรออะไรอีกครับ มาสัมผัสสิ่งดีที่จะทำให้ชิวิตคุณพัฒนาขึ้นอย่างมีความสุข ด้วยกันนะครับ

ท่านมาวัดพระธรรมกายครั้งแรกได้อย่างไร???

ต้องขอบอกก่อนเลยนะครับ ว่าผมเป็นคนภาคใต้ ซึ่งส่วนใหญ่ขอบอกว่าไม่ชอบวัดพระธรรมกายเอามากๆ หลายคนแค่ได้ยินปากต่อปาก หลายคนอาจเห็นในข่าว แต่จะมีซักกี่คนที่ได้มาดูกับตาด้วยตัวเอง!! ผมมีโอกาสได้มาวัดพระธรรมกายครั้งแรกในวันมาฆบูชาซึ่งบังเอิญตรงกับวันวาเลนไทน์ มาครั้งแรกตะลึงครับ จะมีสักกี่ที่ที่รวมผู้คนมาทำกิจกรรมแห่งความดีได้ขนาดนี้ ทุกคนใส่ชุดขาว สื่อถึงความสามัคคีที่พร้อมเพรียงกันแสดงความเคารพต่อพระรัตนไตร อีกทั้งพิธีกรรมของวัดพระธรรมกายยังศักดิ์สิทธิ์ สงบ ทุกคนรวมใจกันสวดมนต์ นั่งสมาธิ จุดโคมมาฆประทีป พร้อมเพรียงกัน เป็นวันแห่งความรักที่ผมไม่มีวันลืมได้ลง เหตุการณ์ในครั้งนั้นทำให้ผมเกิดข้อสงสัยขึ้นในใจว่า ถ้าที่เราได้รับรู้เกี่ยวกับวัดพระธรรมกาย มันไม่ได้เป็นอย่างที่เขาบอกหละ ด้วยความคิดเช่นนี้เองปิดเทอมปี สอง ผมจึงเปิดโอกาสตัวเองมาพิสูจน์อีกครั้ง กับการอุปสมบทที่วัดพระธรรมกายในช่วงปิดเทอม ในโครงการธรรมทายาทรุ่น 42  ก่อนที่ผมจะได้บวชต้องฝึกตัวเองในช่วงที่เป็นนาค ร่วมสองสัปดาห์ฝึกตัวทุกอริยบททั้งนั่งนอนยืนเดินเรียกว่า ไม่ได้ง่ายเลย ก่อนจะได้ห่มผ้าเหลือง ตอนแรกนึกว่ามาบวชที่วัดพระธรรมกายจะสบายกว่านี้ นึกว่า เป็นนาคแค่ครึ่งวัน แล้วช่วงบ่ายจะได้บวชเป็นพระ เหมือนที่ผมเคยเห็นตามประเพณีแถวบ้าน! หลังจากได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุยิ่งต้องฝึกตัวอย่างเข้มข้นกว่าเดิมหลายเท่า เรียกได้ว่า คิดดี พูดดี ทำดี ไม่ปล่อยให้นิสัยเสียๆได้ออกมาแผลงฤทธิ์ได้เลย รู้สึกช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่มีคุณค่าที่สุดในชีวิตช่วงเวลาหนึ่งเลยก็ว่าได้ ที่ประทับใจอีกอย่างมีโอกาสไปพัฒนาวัดร้างให้เป็นวัดรุ่ง ซึ่งเป็นการทำนุบำรุงพระศาสนาอย่างแท้จริง ทำให้ผมได้เรียนรู้ว่าวัดพระธรรมกายมีจุดประสงค์เพื่อสร้างวัดให้เป็นวัด สร้างพระให้เป็นพระแท้และสร้างคนให้เป็นคนดี ที่วัดแห่งนี้มีผู้นำคือพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย ซึ่งเป็นผู้ริเริ่มสร้างวัดแห่งนี้จนพัฒนาได้ถึงปัจจุบัน นโยบายของหลวงพ่อธัมมชโยแต่ละอย่างเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่และส่งผลให้สังคมนี้เพิ่มพูนจริยธรรมทั้งสิ้น ท่านหวังให้สังคมจนไปถึงประเทศชาติให้มีแต่ความสงบล่มเย็นและพัฒนาได้อย่างยั่งยืน เห็นได้จากตัวอย่างของโครงการต่างๆ ที่วัดพระธรรมกายจัดขึ้น เช่นรวมพลังเด็กดีวีสตาร์ ที่ต้องผ่านบทฝึกในเรื่องศีลธรรม ในเรื่องความเคารพอ่อนน้อมและกตัญญู , โครงการช่วยเหลือวัด323 วัดในสี่จังหวัดชายแดนใต้ที่ได้รับผลกระทบจากความไม่สงบเรียบร้อยในพื้นที่,มีโครงการบวชพระทั่วไทย และอีกมากมาย โครงการเหล่านี้ต้องใช้งบประมาณมหาศาล ซึ่งไม่ได้รับการสนับสนุนจากหน่วยงานรัฐซักบาท สิ่งเหล่านี้เป็นเพียงอุปสรรคเล็กน้อยในสายตาของพระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย  ท่านมองที่เป้าหมายและสนับสนุนให้โครงการเหล่านี้ต้องเกิดขึ้นให้ได้ ถึงแม้ต้องเจอกระแสต่างทั้งสื่อมวลชน ทั้งเรื่องของการเมือง แต่ท่านไม่เคยท้อ หลวงพ่อธัมมชโยท่านไม่ได้เพียงพูดเท่านั้นแต่ท่านปฏิบัติให้ดู ทั้งการแสดงออก และวัตรปฏิบัติช่างงดงาม ท่านทำแบบนี้จนปัจจุบันท่านมีอายุถึง 72 พรรณษาเข้าไปแล้วท่านก็ยังปฏิบัติแบบเดิม โดยคงแนวคิดเดิม คือไม่สู้ไม่หนีทำดีเรื่อยไป ยิ่งสุขภาพท่านแย่ลงเท่าใด งานของพระศาสนาต้องก้าวหน้ามากขึ้นกว่านั้นหลายเท่า หลวงพ่อธัมมชโยไม่เคยแสดงสิ่งใดให้เป็นที่ด่างพร้อยแก่ตัวท่าน วัด และพระศาสนาเลย  ที่สำคัญท่านไม่เคยแสดงความย่อท้อหรือเหน็ดหนื่อยให้คนในวัดได้เห็นเลยแม้แต่เล็กน้อย หลังจากที่ผมมีโอกาสได้เข้ามารู้จักวัดพระธรรมกาย โดยผ่านการอุปสมบท การมาเข้าร่วมกิจกรรมอีกหลายๆครั้ง ทำให้คำถามที่เคยมีอยู่คำครหาของวัดพระธรรมกาย ได้หมดสิ้นไปจากใจผมทั้งสิ้นนั้นเป็นเพราะว่าผมได้เข้าใจว่าวัดแห่งนี้กำลังทำอะไรเพื่อสิ่งใดกันแน่ ทุกอย่างที่วัดทำมีเหตุผล อีกทั้งเกิดประโยชน์อย่างแท้จริง และที่สำคัญครูบาอาจารย์ของที่นี้ คือพระเดชพระคุณพระเทพญาณมหามุนีหลวงพ่อธัมมชโย เป็นพระปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ เป็นต้นบุญต้นแบบให้แก่ลูกศิษย์ สาธุชน รวมถึงตัวผมได้อย่างแท้จริง  ซึ่งควรค่าแก่การยกย่องเป็นพระที่ทรงคุณูปการอย่างมหาศาลอีกรูปนึงในประเทศทีเดียว สิ่งเหล่านี้ที่ผมได้เล่ามาอย่างยาวเยียด ผมไม่ได้หวังให้คนอ่านทุกคนเชื่อผม แต่หวังให้ใช้วิจารณญาณในการไตร่ตรองให้รอบคอบ และเชิญมาพิสูจน์ให้เห็นกับตาว่าที่นี้ วัดพระธรรมกายแห่งนี้เค้ามีอะไรดี แล้วคุณจะได้ตอบตัวเองได้อย่างเต็มใจว่าตัวเราก็ไปพิสูจน์มาแล้วนะ พูดได้อย่างเต็มปากเลย ไม่ได้ฟังแต่เสียงรอบข้างหรือสื่ออย่างเดียว